W jakich przypadkach rozpatrywane jest podniesienie dna zatoki szczękowej?

Po utracie zębów bocznych w szczęce górnej dochodzi do stopniowego zaniku tkanek od strony zatoki szczękowej, czyli w jamie powietrznej w środku kości wyścieloną błoną śluzową. Znajduje się tuż nad korzeniami górnych zębów bocznych. Jama zatoki powiększa się wraz z chwilą usunięcia zęba, w efekcie czego zmniejsza się ilość tkanki kostnej w danym miejscu. W celu przeprowadzenia skutecznej implantacji należy odbudować utraconą tkankę kostną od strony zatoki.

Na czym polega zabieg podniesienia dna zatoki szczękowej?

Istnieją dwie techniki zabiegu podniesienia dna zatoki szczękowej:

– Technika otwarta – chirurg wywierca otwór w kości otaczającej zatokę, oddziela od kości błonę śluzową, a następnie, w powstałe miejsce umieszcza kość lub materiał kościozastępczy. W zastosowaniu techniki otwartej istnieje możliwość ograniczenia zabiegu do jednej wizyty.

– Technika zamknięta (krestalna) – materiał do zatoki szczękowej zostaje włożony przez wyrostek zębodołowy. W tym miejscu chirurg dokonuje delikatnego przewiercenia i modeluje kość wokół tego miejsca i powyżej, formując kość w dno zatoki szczękowej. Metoda zamknięta umożliwia podwyższenie dna zatoki o 1-3 mm. Cechą charakterystyczną tej formy zabiegu jest jego niska inwazyjność, wymaga on jednak dłuższego czasu leczenia, co z kolei wpływa na większy koszt.